Sözler, her
dudaktan aynı seslerle dökülürken kiminde gürleyen bir ırmak, kiminde kuruyan
bir dereyi anımsatırlar.. Her türlü sözü söyledim bu yaşıma kadar ama öyle bir
söz var ki hiç coşarak çıkamadı dudaklarımdan… o kadar çok duydum ki namını türlü
dudaklardan, o kadar bekledim ki varlığını…
Hep bir
arayışla her dudaktan denedim şansımı… Her
arayışım buruk bir hayal kırıklığı oldu zamanla, üzüldüm ama ağlayamadım. Sanki
kuru dereler oldu gözyaşlarım...
O şansı
bulanlar yakındılar bana, lanetler ettiler şanslarına, küfürler ettiler o
dudaklara… Ama bilmedikleri; küfürlerimi savuracağım, aşkımı haykıracağım bir
dudağı ben bulamadım…
Yokluğuyla
boş olmaktansa acısıyla dolu olmayı yeğlediğimi nerden bileceklerdi tabi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder